Güneşi Uyandıralım, José Mauro de Vasconcelos’un Şeker Portakalı romanının devamı olarak, Zezé’nin çocukluktan gençliğe geçiş sürecindeki duygusal ve ruhsal yolculuğunu anlatır. İlk romanda tanıdığımız yaramaz, neşeli ve hayalperest Zezé, bu eserde daha olgun, hayatın zorlukları ve gerçekleriyle yüzleşen bir gençtir. Ancak hayal gücünü ve içindeki masumiyeti hâlâ korur.

Roman, Zezé’nin hayal dünyasında oluşturduğu Minguito adlı hayali karakterle yaptığı konuşmalar etrafında şekillenir. Minguito, Zezé’nin yalnızlığını paylaşan, ona rehberlik eden ve yaşam karşısında moral veren bir arkadaşıdır. Zezé, ailesi ve çevresiyle olan ilişkilerinde zor zamanlar geçirir. Sevgiyi ve anlayışı, çevresindeki insanlardan beklerken, bu duyguları hayal dünyasında bulmaya çalışır. Ailesiyle yaşadığı çatışmalar, hayatın karmaşıklığını anlamaya çalıştığı bu dönemde onun için zorlayıcı olur.

Zezé, gençlik dönemine geçerken hayata dair önemli dersler öğrenir. Sevgiye olan ihtiyacı ve hayata bağlılığı, roman boyunca onu güçlü kılan unsurlar olarak öne çıkar. Çevresindeki dünyayı anlamaya çalışırken, içinde büyüttüğü umut ve hayal gücü, yaşadığı zorlukların üstesinden gelmesine yardımcı olur.

Güneşi Uyandıralım, büyüme sancıları çeken bir çocuğun iç dünyasına samimi bir bakış sunar. Zezé’nin hikayesi, okurlarına hayal gücünün, sevginin ve umudun ne kadar önemli olduğunu hatırlatan duygu yüklü bir yolculuk sunar. José Mauro de Vasconcelos’un güçlü anlatımı, bu hikayeyi hem çocuklar hem de yetişkinler için etkileyici bir hale getirir.